W grodziskiej Poczekalni PKP zespół „Stara Śpiewka” mocą swoich pieśni dosłownie zaczarował zgromadzonych słuchaczy.
Chór składający się z 13 dziewczyn i kobiet miał rzeczywiście niemal magiczną moc oddziaływania. Poniekąd było to również zasługą dramaturgii występu. Śpiewaczki śpiewały w półokręgu, przyodziane w czarne długie stroje, korale i wspaniałe kwiatowe wieńce w rozpuszczonych włosach.
Biały śpiew, jaki zaprezentował zespół, wytworzył się w tradycji muzyki ludowej, można go spotkać w Polsce i w innych krajach Europy Środkowo – Wschodniej. Emisja głosu tą techniką to pełna, nieograniczona ekspresja, wywołuje wrażenie siły, potężnie oddziałuje zarówno na śpiewających, jak i na słuchaczy, tym bardziej, że w chórze jest zwielokrotniona i rozpisana na głosy.
Występowi chóru momentami towarzyszyły też instrumenty: wiolonczela i akordeon, jednak w większości koncert odbywał się a capella, opierając się na sile głosów śpiewaczek. Zespół wykonywał tradycyjne pieśni ludowe, nie tylko polskie, związane z wiejskim folklorem, obyczajowością, z obrzędowością. Fascynujący muzycznie i wizualnie był fragment obrzędu oczepinowego z Ukrainy, który stanowił mini – spektakl, pokazujący cały urok ludowych zwyczajów, o których niejednokrotnie słyszeliśmy, ale których nie dane nam było dotąd ujrzeć.
Ponieważ koncert zatytułowany był „Pieśni mocy” uczestnicy poproszeni zostali, aby potraktować teksty pół żartem – pół serio jako zaklęcia, mogące w magiczny sposób wpływać na rzeczywistość. I tak poznaliśmy zaklęcie „na zatrucie wina na niby to romantycznej kolacji”, „na uzdrowienie relacji miłosnych”, „na uniknięcie staropanieństwa” i „na szczęśliwe przejście w zaświaty”. Oraz wiele innych atrakcyjnych tekstowo i muzycznie zaklęć.
Tekst i foto: Sylwia Pańków
Comments are closed.